فانوس زاگرس ؛
به قلم احسان نوروز نژاد
مروری تاریخی در خصوص جایگاه جوانان کشور نشان دهنده و مؤید این مطلب میباشد که توجه به این قشر و خاستگاه آنان دارای فراز و نشیبهایی بوده که در ادامهنگاهی اجمالی خواهیم داشت به شرایط جوانان بعد از رویش انقلاب اسلامی.
بعد از سرنگونی رژیم شاهنشاهی و استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی، معمار کبیر انقلاب-حضرت امام خمینی (ره)- با توجه ویژه به جوانان انقلابی و جهادگر پایه و اساس کشوری را بنا نهادند که از همان ابتدای بنیان و شکلگیریاین نهال نوپا با جریانسازیهای داخلی ضد انقلاب و جنگ هشت ساله مواجه شد که علیرغم جوان بودن انقلاب و وجود برخی کاستی ها از این گردنهی سخت و طاقت فرسا با سربلندی و سلامت عبور کردیم. یکی از دلایل اصلی گذر از این مقطع و برههی حساس زمانی و همچنین سروسامان دادن به اوضاع کشور را باید اعتماد سران نظام به جوانان و مدیران جوان ابتدای انقلاب دانست که با جان فشانی و سخت کوشی از این گذرگاه تاریخی عبور کرده و ثابت کردند که با اعتقاد و اعتماد به نسل جوان میتوان از گردنه های سخت و تاریخی عبور کرد.
مدیران جوان دیروز که به همراه سایر جوانان این مرز و 
بوم حماسه سازان آن روزها بودند در مسیر بزرگ شدن انقلاب همگی به چهره هایی تاثیرگذار در عرصه های ملی تبدیل شدند و پله های پیشرفت و ترقی را یکی پس از دیگری پیموده و هر کدام نقش آفرینی متفاوتی در رشد و اعتلای کشور عزیزمان داشتهاند، اما فیالحال عمر این انقلاب به مرز چهل سال رسیده و سن مدیران و جهادگران دیروز اما بیست تا سی سال افزونتر از عمر انقلابشان شده است که خبر از پیر شدن سیستم مدیریتی کشور میدهد.
با این وجود در حال حاضر یکی از دغدغههای اصلی، عدم نخبه پروری و استفادهینامطلوب از ظرفیت جوانان و همچنین پیر شدن سیستم مدیریتی کشور میباشد که شاید در آیندهای نه چندان دور ادارهی امور جامعه را با مشکل مواجه کند و به معنای واقعی با واژه قحطالرجال آشنا شویم و بهصورت ملموسی آن را درک کنیم.
با روی کار آمدن دولت اصلاحات و درک صحیح از شرایط قشر جوان و ضرورت توجه به نیازمندیهای آنان، در راستای نقش آفرینی و توجه به جایگاه این قشر،در سال ۱۳۷۹سازمان ملی جوانان تأسیس گردید. از اهداف مهم این سازمان میتوان به اعتلا و رشد نسل جوان کشور و استفادهی بهینه از توانمندیها و استعدادهای این مرز و بوم اشاره کرد.
سازمان ملی جوانان در کنار سایر امور با تحقیق و پژوهش و ارزیابی ظرفیت جوان کشور در پی آسیب شناسی، آزمون و خطا، چگونگی استفاده از پتانسیلهای موجود، کادر سازی و تربیت نسل جوان با ارایهی راهکارهای علمی و مستدل جهت تزریق جوانان نخبه به بدنهی مدیریتی کشور بر آمده بود، اما این سازمان نتوانست عمری بیش از یک دهه را تجربه کند و در سال ۱۳۹۰ محمود احمدینژاد رئیس جمهور وقت با منحل نمودن سازمان مذکور و تأسیس وزارت ورزش و جوانان ضربهی محکمی برپیکرهی نحیف و تازه شکل گرفتهی سازمان مذکور وارد کرد که هم اکنون آثار سوء آن در عرصههای مختلف مربوط به امورجوانانو همچنین بدنهی مدیریتی کشور به وضوح احساس میشودو شاهد آن هستیم که نه تنها در این چند سال توجهی به جایگاه جوانان و نخبگان آنچنان که باید و شاید نشده است، بلکه روز به روز سیستم مدیریتی کشور پیرتر و در برخی از حوزهها ناکارآمد نشان داده شده است. چنانچه در این برههی زمانی توجه ویژهای به جایگاه جوانان بهخصوص در امر نخبه پروری نداشته باشیم قطعا هزینهی آن را در آیندهای نه چندان دور خواهیم پرداخت.
فی الحال دولت تدبیر و امید بعد از عبور از گردنه های سخت و دشوار در زمینهی دیپلماسی و تا حدودی سر و سامان دادن به خلاءهای اقتصادی و رشد حداقلی در سایر زمینه ها در دولت یازدهم، در دولت دوازدهم با احیای مجدد سازمان ملی جوانان و توجه ویژه به جایگاه این قشر عظیم در صدد شکوفایی و استفادهای مطلوب از ظرفیت آنان برآمده تا شاید بتواند به نوعی قصور و کاستیهای گذشته را جبران نماید و از این طریق گامی مؤثر در توجه به خواست نسل جوان برداشته و نیز قدمی مؤثر در راستای جوانتر شدن دولت های آینده و همچنین پیشگیری از پیر شدن بیش از پیش سیستم مدیریتی کشور بردارد.
امید است بتوان با بستر سازی و فراهم کردن زمینههای لازم و ایجاد نگرش مثبت در حوزهی فعالیت جوانان و ضرورت سازمان دادن به این قشر و فرصت سازی برای عرضهی نظرات و توانمندیهای آنها، ضمن کمک به تبیین کارکرد و نقش مؤثر جوانان در فرایند برنامهریزی و سیاستگذاری در عرصههای ملی و بینالمللی، زمینهی مناسبی برای توسعهی رفاه و اعتماد عمومی نسبت به جوانان نیز فراهم گردد.لذا میبایست با تمهید شرایط مناسب و کمک به کاربردی شدن ایدههای جوانان به شناسایی و معرفی استعدادهای بالقوه جهت بهره مندی از توان جوانان در فرایند توسعه و پیشرفت کشور عزیزمان گام برداریم.
در پایان خاطر نشان میگردد ضمن ارزیابی وضع موجودِ جوانان، میبایست به تبیین پتانسیلها و مزیتها (فرصتها و نقاط قوت) و چالشهای پیش رو (تهدیدها و ضعفها) بپردازیم و با هماهنگی سایر قوا زمینهی مشارکت مؤثر جوانان در نظام تصمیمسازی و تصمیمگیری در سطوح مختلف را فراهم نماییم. در این راستا، دولت تدبیر و امید، بر خلاف تمام مشکلات موجود و کارشکنیهای داخلی بر آن است تا با احیای سازمان جوانان برای این قشر جایگاهی ویژه قائل شود.
نظر به ضعف ادبیات موجود در این حوزه، در مقاله بعد به ارائه راهکارها و چگونگی و تشریح آن به منظور احیای سازمان جوانان خواهیم پرداخت.
درود بر نوروزنژاد عزیز.مرد،زحمتکش و توانمند
درود آقای نوروزنژاد.