گروه علمی: بی‌خوابی و ADHD رابطه‌ای پیچیده اما قابل کنترل دارند. تشخیص این ارتباط، اصلاح الگوی خواب، و درمان‌های رفتاری‌ـ‌شناختی می‌توانند به‌طور قابل توجهی کیفیت زندگی مبتلایان را بهبود دهند. مدیریت صحیح خواب باید بخشی جدایی‌ناپذیر از برنامه درمانی بزرگسالان مبتلا به ADHD باشد.
به گزارش خبرآنلاین، اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD) در بزرگسالان اغلب با مشکلات خواب همراه است. تحقیقات جدید نشان می‌دهند که بی‌خوابی می‌تواند نقش مهمی در تشدید علائم ADHD و کاهش کیفیت زندگی ایفا کند.
تحقیقات نشان می‌دهد:
افراد دارای علائم ADHD بیشتر دچار بی‌خوابی، خواب بی‌کیفیت و تأخیر در خواب هستند.
تحقیقات نشان می‌دهد:
افراد دارای علائم ADHD بیشتر دچار بی‌خوابی، خواب بی‌کیفیت و تأخیر در خواب هستند.
بی‌خوابی باعث افزایش افسردگی، کاهش تمرکز و نارضایتی از زندگی می‌شود.
داروهای ADHD مانند لیتیوم یا داروهای محرک می‌توانند خواب را تحت تأثیر قرار دهند.
چرخه معیوب ADHD و بی‌خوابی
ADHD باعث بی‌قراری ذهنی و جسمی می‌شود و این رویه، اختلال در خواب را به همراه دارد. از طرف دیگر هم بی‌خوابی باعث کاهش تمرکز و تنظیم هیجانی می‌شود؛ که به نوبه خود در تشدید علائم ADHD نقش دارد.
راهکارهای پیشنهادی
۱. درمان شناختی رفتاری برای بی‌خوابی (CBTI) که در بهبود کیفیت خواب مؤثر است
۲. تنظیم ساعت خواب و بیداری با ایجاد روتین منظم
۳. کاهش نور آبی و دوری از محرک‌هایی مانند کافئین قبل از خواب
۴. مشاوره با پزشک برای بررسی تأثیر داروها بر خواب و تنظیم دوز
