فانوس زاگرس؛
به قلم نرگس احمدپور
ها و اجتماع کنونی کشور، استان و شهرستان گچساران حاکم کرده است.
آخرین روزهای بهار را به گونه‌ای رقم می‌زنیم که حال هوای انتخاباتی برحال و هوای بهاری مسلط شده است.
این روزها فضای مجازی ملوک الطوایفی و سایه قومیت‌گرایی و گاهی فرصت‌طلبی را بر خانه‌ها و اجتماع کنونی کشور، استان و شهرستان گچساران حاکم کرده است.
گوی سبقت آسیب‌های اجتماعی از کفه ترازوی کف دستان کودکان به قد و قواره و قامت‌های فامیلی نفوذ کرده است.
تشکیل گروه‌های طایفه‌ای، فامیلی، خانگی، برای حمایت از کاندیداها خود تیشه بر ریشه توجه به ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی است.
باید پرسید آیا خانواده‌ها قبل از شب سال تحویل برای حمایت از فقیران درون زنجیره فامیلی گروهی تشکیل دادند؟؟.
باید از این نخبگان اجتماعی، اعضا و کاندیداهای اسبق و کنونی پرسید برای حل بحران‌های شهری گروهی این چنین منسجم تشکیل داده‌اند؟.
کدام معضل اجتماعی و شهری در این گروه‌ها دست به دست چرخیده است؟.
کدام کارگر ساده خدمات شهری با زجر خدمت رساندن به شهروندان و بی‌پولی با تجربه دست خالی شب عید تصویرش به صورت استیکر در گروه‌ها پخش می‌شود؟.
بازار توجه به مشکلات مردمی گرم است یا بازار کت و شلوار فروش‌ها و عکاسان حرفه‌ای؟؟
کدام یک از اعضای گروه‌ها و کاندیداها به خود زحمت داده‌اند که با کارگران خدمت‌رسان شهرداری این نارنجی‌پوشان با آن چهره‌های مغموم و مظلوم سلفی گرفته‌اند؟؟.
بساط صبحانه، ناهار و شام این کارگران بر لب جوی‌ها و کانال‌هاست با لقمه نان و پنیر و چای داغ، کدام کاندیدا بر سر سفره‌های اعیانی این شب‌ها، شکم گرسنه‌ای را سیر کرده است؟.
کاش هزینه تبلیغات و توطئه‌های عوام‌فریبانه صرف اسکان دستفروشان می‌شد!
کاش این شام‌های رنگی رویای کودکان رادک، محله سادات، لبنان را رنگی می‌کرد.
این روزها حال وهوای فضای مجازی جنگ نرم زیر پوستی خانه به خانه را هدایت می‌کند،
کدام گروه تلگرامی یک گفتمان مشترک مثبت باحضور تمام کاندیداها و توجه به مسائل روز را در بطن دارد؟.
گوی سبقت تیپ و طایفه، سابقه تب‌های نداری را از بام نفتی ایران خط خطی کرده است.
اینجا گچساران است به حرمت محرومین سفره‌ها را زیر خط فقر گسترده کنید.
