بیزارم از بازار این بی هیچ دردان!

بیزارم از بازار این بی هیچ دردان!

علیرضا کفایی؛

بنام خدا

انتخابی که بخشی از ملت کرد و بخشی هم یا سکوت کردند و یا به هیچ روی بنا بر تحلیل های خود موافق با رای دادن نبودند بعنوان یک گزینش رسمی و در یک فرآیند انتخاباتی (نمی توانم بگویم فرآیند دموکراتیک) می بایست مورد احترام هر انسان آزاده ای باشد حتی اگر با آن موافق نباشیم.
چنانچه در جریان مناظره ها و تبلیغات به نوع و روند تبلیغی و نظریه پردازی های آقای جلیلی توجه شود این نکته برجسته بود که تلاش می کرد از قاب و قالب بینشی و مشی سیاسی و حتی اعتقاد متصلب دینی و دگم در اندیشه؛ خود را جدا سازد و در واقع به شکلی می خواست فریبی دهد و خود را طور دیگر مثلاً آزادیخواه، نواندیش، قائل به گفتگو، مدرن و …. نشان دهد، اما موفق نبود، سایه سنگین سالهایی که در سایه نشسته و یکی از عوامل اصلی مشکلات بود بر این رفتار انتخاباتی مشاهده می شد، نمی توانست خود را از سابقه جدا سازد و صبغه دیگری نشان دهد؛ اما جای تأسف آنجاست که آقای جلیلی انگار به خوبی پی برده بود به لحاظ اعمال و رفتارهای متعصبانه و تجویزهای خشونت ورزانه و نمایش چهره خشن و انحرافی و خرافی و نیز جاهلیت مدرن از دین که در کارنامه خود از گذشته تا کنون حمل می کند؛ نمی تواند جامعه را بسوی خود کشانده و به رای به خود اقناع کند؛ او فهمیده بود که آن رفتارهای جاهلی باعث دین گریزی و نفرت مردم از او و طیف پایداری و حجتیه شده است، لذا کمتر گریز به مباحث دینی داشت، سعی می کرد از برنامه با چهره ای مدرن و دانشگاهی سخن بگوید ولی در همان حال آنچه نداشت را نمی توانست به میدان آورد، برنامه ها، برنامه نبودند بلکه جهت گیری سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و فریب دیگری بودند.
امروز اما پس از انتخابات انتظار می رفت او و یاران پایدارچی و هوادارانش!! بنا بر آنچه دریافته بودند و نیز رای مردمی به آقای پزشکیان بر سر عقل آمده و همان نتیجه گیری های ایام تبلیغات را پیش ببرند و موجب دین گریزی و فرار سرمایه های انسانی و هدر رفت سرمایه های کشور نشوند؛ اما ظاهراً همچنان “بی هیچ دردان” هستند.
فکر و رفتار این گروه ارزش تحلیلی ندارد، چیزی هم در چنته ندارند که بخواهند به بازنگری در خود بپردازند، لذاست که از این پس سعی خواهند کرد عبوسانه و خشمگینانه همان گذشته را دنبال کنند و البته جنون وار!
به مردم و جامعه فکر نمی کنند، به قدرت و رانت عادت کرده اند و همین خط را پی خواهند گرفت، شعور مردم را به سخره گرفته، با منطق فرعونی و مستبدانه با مردم مواجه خواهند شد، چوب لای چرخ دولت خواهند گذاشت، پشت نام دین و به نام الله، داعشی خواهند کرد.
آقای پزشکیان و رای دهندگان به او و اصلاح طلبان می بایست سایه شوم این تفکر در سایهً نشسته و متوهم جلیلی چی ها و پایداری را از سر جامعه و مردم بردارند، بر تاریکی که در آن خیمه زده اند نور تابانده و از پستوها و دخمه های تاریک و بی خردانه آنان را بیرون کشانده و برای مردم برملا کنند.
جلیلی تابلوی تفکری است که به طالبان پهلو می زند و دردی و درکی از مصیبت های مردم ندارند، اینان فرد نیستند، مکتبی واپسگرا و در تضاد با پیشرفت و توسعه دارند؛ سال هاست در کانون های قدرت خانه کرده اند، پزشکیان و همراهان وی می بایست این اندیشه مخرب را افشا و از قدرت دور نمایند.
منشین چنین زار و حزین چون روی زردان
شعری بخوان ،سازی بزن ، جامی بگردان
ره دور و فرصت دیر اما شوق دیدار
منزل به منزل می‏رود با رهنوردان
صد دوزخ اینجا بفسرد آری عجب نیست
گر درنگیرد آتشت با سینه سردان
آنکو به دل دردی ندارد آدمی نیست
بیزارم از بازار این بی‏هیچ دردان
آری هنر بی عیب حرمان نیست لیکن
محروم تر برگشتم از پیش هنردان!
با تلخکامی صبر کن ای جان شیرین
دانی که دنیا زهر دارد در شکردان