گرد هم آیی برای صندلی سبز
بقدری رسیدن به صندلی سبز قدرت دارد که چپ و راست را بدون کوچکترین تنش در کنار هم می نشاند.
دنیای غریبی است کسی که زمانی پشت تریبون هزاران برچسب نا چسب به دیگری می چسباند اکنون با خیال راحت جفت او نشسته و آب دوغ خیار میل می کند و همه آن بگیر و ببند های گذشته در هیاهوی فراموشی افکار گم می‌شود.
حافظه آدمها ممکن است فراموش کند اما بعید می دانم حافظه تاریخ حرکتی را چه درست و چه نادرست به بوته فراموشی بسپارد.
زمانی می شد تعداد بیشماری جوان را در پروژه ها و کارخانجات مشغول کار نمود اما کسی خودش را هزینه جوانان نمی کرد و فقط خاصان حرم مشمول الطاف کریمانه نماینده قرار می گرفتند.
از خاطرمان نمی رود وقتی پیرمردی برای رسیدن فرزندش به کار از هزار توی سیاسی بازی ها می گذشت تا به نماینده برسد تازه آن‌زمان گوشه پیراهن و یا عبا را نشان می دادند و در جوابش گفته می شد مگر کارخانه زیر لباسم دارم که کار بدهم.
مردم می دانند و قطعاً فراموش نکرده اند که چه تعداد جوان در چهار سال نمایندگی حاج عدل هاشمی پور مشغول بکار شدند همان کسی که روی خود را به کافر و مسلمان می زد تا چند نفر مشغول کار شوند تا شاید قسمت کوچکی از رنج مردم و همان پیرمرد کم شود.
شاید حاج عدل هاشمی پور نتوانسته باشد به تمام کسانی که قول کار داد مشغول به کار نماید اما هیچگاه از تلاش برای جوانان دست بر نداشت و همواره و حتی اکنون که وظیفه ایی ندارد نیز دریغ نمی کند.
انصاف هر چند در استان ما فراموش شده اما اگر بقدر اندکی باشد مردم می دانند چه کسی دلسوز آنان و چه کسی توان تعامل با سران مملکت را دارد و قدرت چانه زنی اش زبان زد است.
سید قربانعلی موسوی شیرازی
