محیط زیست ، طبیعت و آب از میراث گذشتگان به ما رسیده است

محیط زیست ، طبیعت و آب از میراث گذشتگان به ما رسیده است …

شهرام نوروزی؛

(به مناسبت سال نو و مناسبت های محیط زیستی)
اول فروردین روز جهانی جنگل ها
دوم فروردین روز جهانی آب
چهارم فروردین روز ساعت زمین
سیزدهم فروردین روز طبیعت
پانزدهم فروردین روز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی …
نوروز باستانی را به یاران ، دوستداران ، همدلان ، فارسی زبانان، هموطنان و علاقمندان به محیط زیست ، طبیعت و سنت ها و جشن های میهن تبریک می گویم . سال گذشته میهن ، شاهد حوادث غم انگیز وقایع بود ، با این وجود نوروز شادی آفرین فرا رسید . این ترکیب غم و شادی زیست را هدیه می کند . ترکیبی می شود از سکوت و تفکر .
میشود نگاهی به آستانه ، نگاهی دوباره به خود .
در این سال نو ، بازآفرینی کنیم ،امید بیافرینیم . سال نو را با احترام به عزیزان از دست رفته و به اتکاء به افکار نو و دلپذیر و امید های کارگشا آغاز کنیم ، باشد که در سال نو پلیدی ها از میهن ما و محیط زیست زیبای مان دست بشوید .
در روز سیزده بدر که روز طبیعت است با حضور در طبیعت ، اندیشه و افکار، زبان و گفتار ، رفتار و کردار و دل و قلب خویش را در گلستان حقیقت هستی با گل واژه های مهر و محبت و عشق ، گره زده و نمود و تجلی آن را در تعاملات خویش متبلور سازیم تا طبیعت جان و دل جولانگاه شادی و نشاط گردد ..‌.
اخیرا دانشمندان از تحقیقات خود نتیجه گرفته اند که بین ۳۰ تا ۵۰ درصد آبی که در روی زمین وجود دارد آب سنگین است و از مولکولهای غبار و ابرهائی آمده است که متعلق به یک میلیون سال قبل از تشکیل منظومه شمسی است.
منشا تشکیل این آب ، بسیار سرد ، وفقط ده درجه از صفر مطلق بالاتر بوده است .خورشید به مراتب داغ تر است و این قسمت از آب خود را از دست داده است. این مدل پیشنهاد میکند که که آبی که در تشکیل حیات تاثیر داشته ، در سیستم ستاره های دیگر هم وجود داشته است. بنابر این ، تشکیل آب از عناصر اکسیژن و هیدروژن در همه جا ، در یک زمان وجود داشته است ، میشود نتیجه گرفت که احتمالا آب در کهکشان راه شیری و ماورای آن ، به فراوانی یافت میشود.آب شرب تنها ۸ درصد از کل آب تجدید پذیر کشور را تشکیل می دهد، در نتیجه به نظر نمی رسد تامین آن کار غیر ممکنی باشد. اما در سال های اخیر به دلیل سوء مدیریت و کاهش منابع و مصرف بی رویه، بیشتر شهرها و روستاهای کشور ، با مشکل کمبود آب مواجه شده اند. شرایط تامین آب شرب، در شهرهای بزرگ کشور هم خطرناک است و تداوم عرضه، بیشتر با برداشت از منابع آب زیر زمینی و قطع حق آبه کشاورزی و صنعتی تامین می شود.در چهار دهه گذشته قیمت آب بسیار ارزان بود و متناسب با تورم سایر قیمت ها، افزایش پیدا نکرد. در نتیجه مردم به مصرف بی رویه آب عادت کردند و هیچ انگیزه ای برای استفاده از وسایل کاهنده مصرف در آنها ایجاد نشد. در نهایت به دلیل خطر کاهش شدید منابع آب شرب و روند افزایش مصرف، امسال مجلس قانع شد تا در بودجه سال ۱۴۰۱، نرخ آب بها را به صورت پلکانی، تا حدود ۳۵ درصد افزایش دهد. مدیران جنگلداری و بعضی شهرداریها نیز اعلام کرده اند که می خواهند برای آبیاری فضای سبز، به جای آب شرب از آب بازیافتی استفاده کنند. سوالاتی که باقی می ماند این است که این میزان از افزایش قیمت، تا چه حد می تواند فرهنگ بی ارزش شدن آب در ذهن مصرف کنندگان را تغییر دهد و جلو مصرف بی رویه را بگیرد؟ آیا بدون جدا سازی کنتور آب منازل، امکان افزایش قیمت پلکانی آب وجود دارد؟ آیا تصمیماتی مانند استفاده از آب بازیافتی عملی خواهد شد و یا به زودی فراموش می شود؟ آیا فکری هم برای لوله های فرسوده آب رسانی شده تا جلو هدر رفتن ۱۵ درصد از آب شرب گرفته شود؟ آیا ممکن است این اقدامات حالا دیگر تبدیل به نوشداروی بعد از مرگ سهراب شود !!!
دولت ایران نباید دست به تعدیل نیرو می‌زد زیرا نقض غرض است. غرض و هدف از تعدیل نیرو عمدتا کم کردن هزینه‌های دولت بود ولی تاکنون نتیجه عکس داده. سال‌ها قبل استخدام رسمی را ممنوع کردند و شرایط سختی برایش گذاشتند. عناوینی مثل قراردادی و پیمانی و غیره از آن زمان پیدا شد. گفتند کارهایی را هم که روی زمین می‌ماند به بخش خصوصی می‌دهیم. ولی تقریبا در بیشتر عرصه‌های حیاتی کشور مثل بهداشت و درمان، محیط زیست، کشاورزی و راه‌سازی و جز آن این طرح باعث پایین آمدن شدید کیفیت و کمیت کار شد علاوه بر اینکه موجب اجحاف حقوق کارکنان گشت. هزینه‌ای که با این کار صرفه‌جویی شده(اگر واقعا شده باشد)، باید صرف درمان و جلوگیری از بحران‌های مختلف شود که خود این طرح پدید آورده ، معضلات کشور بسیار زیاد و پیچ در پیچ‌اند. ایران نیاز به دولتی فربه و پرتعداد با حقوق و‌ مزایای بالا دارد تا کوی به کوی و برزن به برزن را کنترل کند، بگیر و ببند کند، آموزش بدهد، فرهنگسازی کند. در حال حاضر حتی به همان اندازه‌ی تعدیل نیرو هم ادارات نیروی انسانی ندارند. این که نشد کار که مثلا یک اداره دامپزشکی ، محیط زیست و منابع طبیعی یک شهرستان مهم دو و یا اندکی بیشتر نیرو داشته باشد و کار را به بخش خصوصی واگذار کنند و این دو نفر به دلیل کم بودن تعداد و نداشتن وسیله نتوانند بر کار بخش خصوصی نظارت کنند و سپس به دلیل واکسن نخوردن دام‌های دامداران و عدم نظارت، طاعون به حیات وحش راه بیاید. در بخش کشاورزی وضعیت این است که می‌بینید. نزدیک هشتصد هزار چاه عمیق در ایران هست که نیمی از آن ‌ها مجاز نیستند. مجازها هم برداشت مجاز ندارند و نظارت موثری بر ان‌ها نیست. قانون چند و چون نظارت و استفاده از سم و کود در سال ۴۸ تصویب شده و هنوز اجرایی نشده! برای مرتع‌هایی که پروانه چرای آن ‌ها به دامدار داده‌اند تعداد دام تعریف شده ولی نظارت موثر وجود ندارد. حق اجاره مرتع داده نشده ولی بسیاری اجاره می‌دهند و نظارت نیست. اراضی ملی که به بهره‌برداران اجاره داده شده حق فروش و اجاره ندارند ولی بین خودشان قولنانه می‌نویسند و می‌فروشند یا اجاره می‌دهند. این هم وضعیت سبزی خوردن ما است که می‌بینید !!!
سال نو را مجدداً به تمام فعالان محیط زیست تبریک می گویم به امید اینکه سال پیش رو سالی بهتر برای محیط زیست و طبیعت و حیوانات باشد …
زمین میراث مشترک همه نسل هاست ، در حفظ آن کوشا باشیم .
با امید به فرداهای بهتر و قشنگتر از دیروز و امروزمان