سیاست مردی به دور از سیاست‌زدگی
ولی الله شجاع پوریان ؛
در روزهای گذشــته فعالان سیاسی اصلاح طلب منطقه جنوب کشور یکی از دوســتان بینظیر خود را بر اثر بیماری کرونا از دست دادند؛ فقدانی که تاثر و تاسف بزرگان و رهبران اصلاح طلب را نیز به دنبال داشت.
مرحوم»علی خواجوی« مردی از تبار بزرگان، آموزگاری محبوب و محجوب و سیاســتمداری اخلاق مدار و خیرخواه و اصلاح طلبی وفادار و ثابت قدم بود که سالها در کسوت یک معلم و فرهنگی دغدغه مند، دلسوز و فعال، علاوه بر پرورش و تربیت فرزندان این مرز و بوم، دغدغه آگاهی بخشی و روشنگری آحاد جامعه را نیز داشت. او با کوشش و مجاهدت بی وقفه و شکیبایی و پایداری بر
ایده ها و آرمانها، روحیه تساهل و مدارا، و الگویی انگیزه بخش برای هم نسلی ها و نسلهای بعدی در عرصه سیاست ورزی پاک و صادقانه بود.
سابقه سیاست ورزی او البته به پیش از انقلاب برمیگردد و در مسیر مبارزه با طاغوت نیز رنج زندان و طعم شکنجه را چشیده بود. او بی حرمتی به انسان را از نظام ستم پیشه به یاد داشت و از همین رو بازآفرینی مناسبات و رفتارهای قیم مآبانه گذشته را در نظام برآمده از انقلاب برنمی تافت.
خواجــوی همیشــه خود را مدیون انقـلاب و مردم میدانســت و با اینکه سالها به عنوان یک فعال سیاسی نقشی موثر هم در پیروزی انقلاب و هم در فعالیتهای سیاســی و انتخاباتی داشت، اما هیچگاه برای خود سهم و بهره ای نخواســت. با اینکه از دیگران بیشــتر موقعیت و اســتحقاق مناصب دولتی و حکومتی را داشــت، اما فقط برای اعتلای مرام و نــگاه اصلاحی خویش مایه گذاشت. سهم خواجوی از سفره انقلاب، زندان و شکنجه استبداد، رنج و خطر
سفرهای طولانی و تلاش های خستگی ناپذیر برای پیشبرد اصلاحات در جامعه اســتبدادزده ایران و زادگاه خود گچســاران بود. در کنش و منش سیاسی او، اخلاق و ایمان حرف اول را میزد و هیچگاه انگیزه های جناحی و سیاســی او را بــه وادی بی انصافی و عدول از مرزهای اخلاق ســوق نــداد؛ رفتاری که در برخورد با مخالفان سیاســی اش نیز آشــکار بود و همین امر او را در نزد همه فعالان سیاسی طیفهای سیاسی در کشور و استان کهگیلویه وبویراحمد عزیز
و محترم کرده بود. همگان او را به عنوان سیاســتمداری اخلاق مدار، شــفیق و خیرخواه می ســتودند که نه به دنبال منافع شخصی، بلکه در پی آرمانهایی بزرگ برای پیشــرفت، توســعه و آبادانی دیار محروم خــود و البته در نگاهی کلی تر نگران کشــورش بود و تا هنگامه عروج از تلاش برای تحقق رویاهایش دســت برنداشت.
علیرغم آنکه روابطش را به هیچ توقع شخصی نیالوده بود، اما در مطالبه گری برای اصلاح امور کوتاه نمیآمد.
اگــر چه او از این جهان رخت بربســته و بدون تردیــد مزد تلاش، اخلاق، انصاف و نیکی هایش را خواهد گرفت، اما به یقین جامعه سیاست زده و خسته امروز ما به الگوهایی چون او نیازی دوچندان دارد و از همین رو جای خالی اش به شدت احســاس میشود و تاســف هرکس که او را میشناخت، برانگیخته اســت؛ موضوعی که در پیامهای تسلیت فعالان سیاســی و اجتماعی سراسر کشور نمود بارزی داشت.
علی خواجوی در دوره های مختلف به عنوان رئیس جبهه اصلاحات اســتان کهگیلویه و بویراحمد نقش آفرینی داشت، اما تلاش های خستگی ناپذیرش در سراسر کشور اوج خیرخواهی و نیک اندیشی این مرد بزرگ بود.
از نظر ویژگیهای شــخصی، زلال و روان و یکرو بود، ریا و تملق در گفتار و کردارش راهی نداشــت، بدگویی، که سکه رایج سیاست است، در گفتارش جایی نداشت.
از نظر عملکرد اجتماعی نیز سیاست را با شرافت، رقابت را با صداقت، گفتار را با صراحت و رفتار را با شجاعت درهم آمیخته بود تا از او شخصیتی بسازد مورد پذیرش و اقتدای طیفهای مختلف سیاســی در منطقه جنوب.
چشــم اندازی که همیشــه به آن میاندیشــید، دنیایی بهتر برای زیستن همنوعان، کشوری پیشرفته برای هموطنان و شهر و اســتانی توسعه یافته برای همولایتی هایش بود.
دریغا کرونا او را در بدترین شرایط اجتماعی و سیاسی از ما گرفت و ما را به اندوه هجران او مبتلا ساخت و دریغ بیشتر که شرایط کرونایی تحمیل شده بر جامعه امروز، موقعیت تجلیل را از مردم اســتان کهگیلویه وبویراحمد و فرصت مشایعت را از دوستان و یارانش در سراسر کشور گرفت.
برای اینجانب که با هر بار حضور در آن دیار محضر آن عزیز را درک کرده و از نزدیک ســجایای اخلاقی و انسانی او را تجربه میکردم، غم فقدان او جانکاه و بر شانه هایم سنگینی میکند، اما یقین به اینکه روح او در جوار اولیای الهی و خوبان عالم آرامش یافته، تسلای خاطرم است.
