پاسخی به محمدعلی وکیلی ؛ «آقای نماینده، در پاکت شما چقدر بود؟»

«آقای نماینده، در پاکت شما چقدر بود؟»

به قلم سید علی عباس محدث

اخیراً یکی از نمایندگان استان تهران که از تئورسین های پر ادعای دولت به اصطلاح، اصلاحات و اعتدال می باشد و در بی تدبیرهای مجلس و دولت نقش برجسته ای داشته است، به حضرت حجت الاسلام پناهیان پاسخی داده که هرکه نداند فکر می کند ایشان چه خدمات ارزنده ای را به ملت ارزانی داشته که اینگونه متعهدانه بر منتقدش می شورد!
عالیجناب؛
سر از مغازن و منابع در دستتان بردارید و به ملتی نگاه کنید که به اسم اصلاح طلب، ویرانه ای برایشان درست کرده اید. به بازار بروید و سخنان خشمگینانه ی فروشنده و خریداران را بشنوید. به نانوایی های بروید و سخنان توهین آمیز مردم را گوش کنید. به بیمارستانها بروید و تندخویی های مردم را پای صندوق های تسویه حساب بیماران ببینید. به میوه فروشی های خلوت شده بروید و اگر گاهی فقیری از آنجا گذر کرد،‌ به مقدار میوه و نوع میوه ای که قدرت خریدش را دارد نگاه کنید و جوابش را بشنوید. به نوشت افزاریها بروید و بشنوید که خانوادهها هنگام خرید یک مداد و یک پاک کن و قیمتی که ندارند پرداخت کنند، چه توهین ها که نمی کنند. اینکه میفرمایی مجلس اولویت های مهمتری نسبت به «دوفوریتی شدن شفافیت آراء نمایندگان» دارند، کی اجرا می شود؟ مگه در ۸ سال نمایندگی جنابتان و دولت کاسبان، اجناس متعدده را از ۳ تا ۱۵۰ درصد گران نکرده اید؟ مگر خودرو را چند برابر نکرده اید؟ مگر سبد خرید مردم را به حداقل نرسانده اید؟ مگر اشتغال را افتضاء نکرده اید؟ مگر بازار اختلاس و «بردار و در رو» را شبه قانونی نکرده اید؟ به کدام امر پاسخگو بوده اید؟

در مثلاً نقدتان به حاج آقای پناهیان گفته اید که «…چه پاکتی دریافت کرده اید و ….»، در تاریخ ۸ فروردین ۱۳۹۷ در شهرستان بهمئی گفتید که قرار بود در جلسه استیضاء آقای آخوندی علیه ایشان و به مناسبت دفاع از جانباختگان هم استانی تان، صحبت کنید اما شب قبلش متوجه شدید تا فراکسیون رقیب هم نظر بر استیضاء آخوندی دارد و چون شما به فراکسیون امید پایبند بودید، سکوت کردید و انگار نه انگار که انسانهایی بر اثر بی تدبیری و سوء مدیریت دوستانتان از بین رفته اند. میشه بفرمائید شما آن شب چه پاکتی دریافت کرده بودید؟ میشه بفرمائید برای درآوردن لباس روحانیت چه پاکتی دریافت کردید؟ میشه بفرمائید برای سوت زنی در مجلس اصلاح طلبان چه پاکتهایی می گیرید؟ میفرمائید که برای این همه بدبختی که با بیسوادی و جهالت بر سر این مردم آروده اید، چه پاکتهایی گرفته اید؟ می فرمائید که در بذل و بخشش بنگاههای خصوصی و شرکتهای نیمه دولتی وابسته به دولت، چه پاکتهایی گرفته اید؟ میفرمائی که برای معرفی و حمایت از استاندارانی که در روز مصیبت خارج از کشور هستند و در روز خدمت بر تختخوابهای بنفش به عیاشی مشغولند، چه پاکتهایی گرفته اید؟ میفرمائی چه پاکتی گرفتید که در این ۸ سال برای دردمندی با مردم حتی یک بار هم رگ گردنتان سفت نشود؟

فرموده اید که آقای پناهیان کمتر منبر بروند و بیشتر کتاب بخوانند تا یاد بگیرند در مجلس کشورشان چه می گذرد. چه کتابهای بخوانیم تا در آنها نوشته باشد، تو بخوری و ما با زبانمان لبهایمان را تر کنیم؟ کدام کتابها در مورد بی کفایتی عده ای بیهوده گو نوشته اند که ملت را در ۲۰ دقیقه برای ۶ سال معطل برجامی کنید که به غیر خیانت هیچ نتیجه در بر نداشت؟ در کدام کتابها نوشته است که وقتی فراکسیون امید به ماست و مالی مشکلات مشغولند، وعاظ سخن نگویند و دانایان نقد نکنند تا امثال تو در شستا و هلدینگها و پتروشیمی ها و غیرو ذالک، سیرابی تان ترش نکند؟ این «وااسفاها» را کی بر مردم تحمیل کرده است؟ نمی گویم که مخالفین این نظام در آن بی نقش هستند اما مگر نه این است که آنها هم «دَم کدخدای مال را دیده اند و به غارت پرداخته اند». چطور در این سالها، یک نفر از اصلاح طلبان و اعتدالیون تحریم نشد؟ چطور در این سالها یک نفر از اصلاح طلبانِ در قدرت، مورد خشم و عتاب خارج نشین ها نبوده اند؟ چطور یک نفر از اصلاح طلبان و اعتدالیون همچون مردم عادی در رنج و مشقت قرار نگرفته اند؟ چطور هر کجا که بوی فساد و تفرقه افکنی و تضاد و چپاولگری است، تا دست دوستانتان تا آرنج در آنها دخیل است؟

گفته اید که اگر طرح شفایت آراء رأی بیاورد، اولاً به دنبال دامنه پاسخگویی و مصونیت هستید و دوماً احتمال دارد امثال آقای پناهیان مردم را علیه نمایندگان بشوراند. مگر برای پاسخگویی به ملتی که امثال شما را وکیل خود کرده اند، حد و مرز می خواهید؟ تو رفتی در مجلس که هم شفاف باشی و هم به موکلین خود پاسخگو باشید؟ با این افتضاحی که دولت و مجلس تان در حوزه ی اقتصاد و سیاست بوجود آورده اند به لطف، همون مصونیت و دامنه ای که خود حدود و ثغورش را تعیین کرده اید، پاسخگو نیستید. شما که قرار است به میلِ فراکسیونهاتون سر بجنانید، چرا وقت ملت را به بطالت می گذرانید؟ چرا از جایگاه مقدس وکالت با دولت ناکارآمد خاله بازی می کنید؟ در همین مدت اندکی که آیت الله رئیسی به منصب ریاست قوه قضائیه رسیده اند، چقدر از دولتمردان تان به دام افتاده اند، چرا از دامنه و مصونیت خود برای پاسخ گرفتن از دولت استفاده نمی کنید؟ چرا در قضیه وزیر ارشاد قبلی، دولت را مؤاخذه نکردید؟ چرا وقت دولت مجلس را هزینه شهردار عیاش اصلاحات می کنید ولی برای پاسخگویی به انتقادات صریح و به حق علمای مملکت، دامنه تان را پهن تر و مصونیت تان را عمیق تان می خواهید؟

دولت که به سر انگشت مبارکتان می چرخد، مجلس که من کلهم اجمعین در اختیارتان است، تقسیم و سهمیه بندی بودجه و درآمد دولت را هم به هر نحوی که میلتان باشد، انجام می دهید. کنترل بازار و بالا و پایین کردن ارز هم در صرافیهای دوستانتان صورت می گیرد. هرچه از سرمایه ملی در اختیارتان بود هزینه کردید تا به هر شکل ممکن برجام به نتیجه برسد ولی نرسید، باز هم طلبکار مردم هستید؟ آب و باد و خاک و کوه و جنگل و شهر و نفت و همه را می فروشید، باز هم از شما نپرسند که حق مردم را ادا کنید؟ در آخر شما را به دقت در این کلام امام علی(ع) که در عهدنامه شماره «۵۳» به مالک اشتر نسبت به کارگزاران خائن چنین دستور می دهند، توصیه می کنم. یقین بدانید که نه علی(ع) به کسی پاکت می داد و نه مالک پاکت می گرفت:«…اگر يكي از آنان دست به خيانت زد و گزارش بازرسان تو هم آن خيانت را تأييد كردند، به همين مقدار گواهي قناعت كرده، او را با تازيانه كيفر كن، و آنچه را كه از اموال در اختيار دارد از او باز پس گير، سپس او را خوار دار و خيانت كار بشمار و قلاده بدنامي به گردنش بيفكن».