فانوس زاگرس؛
تعرض جنسی و آگاهی فرزندان
به قلم حسین علی پور
ابتدا گلایه ای داشته باشیم به “برخی” رسانه ها که بیشتر از حصول اطمینان از جزئیات خبر، منافع خود را می بینند در آب و تاب دادن خبرها با هدف جذب مخاطب و آمار بازدید بیشتر؛ و ناخواسته به قیمت خدشه دار شدن وجهه ی برخی اقشار جامعه!! همچنین گلایه به آن دسته از مسئولینی که بعضی مشکلات و پیش آمدهای فرهنگی و اقتصادی مردم را دست آویز اهداف سیاسی و اقتصادی خود می کنند!(مانند موضوع تعرض جنسی و ربط دادن آن به مخالفت دلسوزان فرهنگ و تربیت کشور با سند تحمیلی۲۰۳۰ که آموزش های جنسی فراتر از فرهنگ ما، بخش کوچکی از آن است)!!.
تعرض و تجاوز جنسی به کودکان و نوجوانان(پسر و دختر) به دلیل بیماری روانی جنسی یا همان پدوفیلیا و متعرضان جنسی، که در مردان شایع تر و در زنان هم بعضا دیده می شود!(به صورت لمس برای تحریک و ارضاء) و همچنین به خاطر تمایل جنسی زیاد برخی افراد و به صورت موردی مصرف مشروبات اتفاق می افتد.
هر کسی چه مرد و چه زن با هر موقعیت اجتماعی و شغلی، با خصوصیات احتمالی که در بالا اشاره شد، می تواند برای فرزندان مان آسیب ایجاد کند؛ چراکه سوابق اتفاقات گذشته، مواردی از “معدود” معلمین و مربیان فرهنگی آموزشی و بعضا به ظاهر مذهبی، سرایه دار و پرستار، راننده سرویس، همسایه و دوستان، بستگان و افراد غریبه را در خود جای داده است؛ البته اضطراب و حساسیت بیش از حد روی افراد و موضوع، مطلقا توصیه نمی شود و همه را نباید به یک چشم دید و تا حصول اطمینان نباید قضاوت و اقدام کرد!!
توجه داشته باشیم که روش های فریب بچه ها می تواند متفاوت، جذاب و غافل کننده باشد!! لازم است بدون رودربایستی و البته با شرایط و رفتاری که فرزندان مان شرم و مقاومت نشان ندهند، آموزش های لازم را بدهیم؛
از سه سالگی تا نوجوانی، متناسب با فهم و برخی حریم هایی که سن و جنسیت آنان ایجاب می کند، تفهیم کنیم که جز خودش، پدر و مادر و پزشک(در موارد اضطرار) هیچ کس به هیچ عنوان اجازه ندارد به قسمت های خاص بدنش دست بزند!! دقت در شناخت افراد و رفتار آنان، و انواع لمس را به آنان گوشزد کنیم:
لمس خوب و مُشوِقانه(زدن دست به سر و شانه، تشویقی)
لمس بد و خشن(برخورد فیزیکی و کتک)
لمس فریبنده و مخفیانه از دیگران(با کلمات لطیف و تحریک احساسات برای جذب آنان)
در موارد مشکوک، ابتدا با تذکر ملایم به فرد متعرض و در صورت توسل به زور، با صدای بلند و مراجعه به افراد مطمئن، صحنه را ترک کنند و به خانواده اطلاع دهند...
مهم: ادعا و اِسرار به رازداری توسط فرد تعرض کننده، شیوه فریب آنان است!! راز خوب و راز بد را برای فرزندان تان روشن کنید و بگویید رازی که ما را مضطرب و افسرده می کند، نه تنها رازداری نیست بلکه آبرو و آینده شخصی، خانوادگی و اجتماعی ما را با خطر جدی مواجه می کند!!
اگر در فرزندان مان موردی احساس کردیم، با شرایط و رفتاری که اشاره شد(عدم ایجاد ترس، شرم و مقاومت) از آنان بخواهیم که راحت با ما در میان بگذارند... و شما هم با رفتارتان تضمین نشان دهید که موضوع فاش نخواهد شد و با ملایمت و اعمال احتیاط و قانون مشکل را حل خواهید کرد.
