این بمب‌افکن که از آن به‌عنوان «ستون فقرات ناوگان بمب‌افکن‌های آینده آمریکا» یاد می‌شود، قرار است به تدریج جایگزین بمب‌افکن‌های B-۱ لانسر و B-۲ اسپیریت شود. بر اساس اطلاعات منتشرشده، B-۲۱ نسبت به مدل قبلی خود B-۲ کوچک‌تر و سبک‌تر است؛ دهانه بال آن حدود ۱۴۰ فوت (۴۲ متر) است که در مقایسه با بال ۱۷۲ فوتی B-۲ کاهش قابل توجهی دارد. همچنین وزن برخاست آن حدود ۲۶۰ هزار پوند برآورد شده که بسیار کمتر از ۳۳۶ هزار پوند B-۲ است.کاهش ابعاد بدنه و استفاده از ورودی‌های هوای جمع‌وجور در بال‌ها، به کاهش سطح مقطع راداری و مصرف سوخت کمک می‌کند.
یکی از ویژگی‌های کلیدی B-۲۱ بهره‌گیری از معماری باز و پردازشگرهای مبتنی بر هوش مصنوعی است که امکان ارتقای سریع نرم‌افزارها و سامانه‌ها را فراهم می‌کند. این ساختار به هواپیما اجازه می‌دهد علاوه بر مأموریت بمباران، همچون یک «گره فرماندهی پرنده» عمل کرده و شبکه‌ای از پهپادها و تجهیزات رزمی را هدایت کند.
