سس
در حالی که مخالفان سیاسی، غلامرضا تاجگردون، نمایندهٔ مردم کهگیلویه و بویراحمد را به دلیل استفاده از نام سادهٔ «علی» به جای «حضرت علی» زیر سوال می برند، سکوت این منتقدان در قبال دستاوردهای بی سابقهٔ او در توسعهٔ یکی از محروم ترین استانهای ایران، پرسش برانگیز شده.
نبرد الفاظ به جای نقد عملکرد
مخالفان با بزرگنمایی بحث استفاده از عنوان «حضرت»، تلاش کرده اند توجه افکار عمومی را از پروژه های کلان تاجگردون منحرف کنند.
این در حالی است که سنت اسلامی همواره بر محتوا و عمل تأکید داشته است:
– قرآن کریم خطاب به پیامبران میگوید: «یَا دَاوُودُ»، «یَا مُوسَى» (ای داوود، ای موسی) بدون هیچ لقب اضافی.
انتقاد از تاجگردون به‌خاطر نگفتن «حضرت» قبل از نام امام علی(ع)؟ این هیاهو چه توجیه دینی دارد؟!
در سنت قرآن و سیره معصومان(ع)، اصل بر محتوا و عمل است، نه الفاظ و القاب. قرآن کریم بارها پیامبران را بدون هیچ لقبی خطاب کرده است:
– «یَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاکَ خَلِیفَةً فِی الْأَرْضِ» (ص: ۲۶)؛ ای داوود! ما تو را خلیفه روی زمین قرار دادیم.
– «یَا مُوسَى إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ» (نمل: ۹)؛ ای موسی! من خدای پیروزمند حکیمم.
– حتی پیامبر اکرم(ص) در قرآن با عبارت «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ» (احزاب: ۱) خطاب شده، نه با القابی مانند «حضرت».
سیره عملی امام علی(ع): نفی تشریفات، تأکید بر عدالت
امام علی(ع) در نهج‌البلاغه به صراحت می‌فرمایند:
– «لَا تُطْرُونِي كَمَا أَطْرَتِ النَّصَارَى ابْنَ مَرْيَمَ» (خطبه ۱۲۴)؛ مرا آنچنان ستایش نکنید که مسیحیان عیسی بن مریم را ستودند.
– «إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالْعُظْمَۃِ لَمَنْ عَظُمَ عَنِ الْوَصْفِ» (حکمت ۲۴۷)؛ سزاوارترین مردم به بزرگی، کسی است که از توصیف فراتر رود.
– «اُذْکُرُوا اللَّهَ فِي أَحْسَنِ أَعْمَالِکُمْ» (خطبه ۱۷۶)؛ خدا را در بهترین اعمالتان یاد کنید.
این سخنان نشان می‌دهد امام علی(ع) ستایش افراطی و تأکید بر القاب را نادرست می‌دانستند و محور را عمل صالح می‌شمردند.
تاریخ اسلام: القاب ساخته دست بشرند!
– حتی خلیفه دوم در روایتی معتبر گفت: «لولا علی لهَلَک عمر» (بحارالأنوار، ج ۴۰، ص ۲۴۱)؛ اگر علی نبود، عمر هلاک می‌شد. این جمله بدون لقب «حضرت» بیان شده، اما جایگاه امام(ع) را آشکار میکند.
– پیامبر(ص) در حدیث معروف «أنت مِنّی بِمَنزِلَةِ هَارُونَ مِن مُوسَى» (صحیح بخاری)، امام علی(ع) را تنها با نام «علی» خطاب کرد، نه با القابی ویژه.
فتاوای مراجع: احترام در عمل، نه در الفاظ
– آیت‌الله مکارم شیرازی در پاسخ به سوالی دربارهٔ استفاده از القاب فرمودند: «احترام ائمه(ع) در پیروی از راه آنان است، نه در الفاظ. کسی که به عدالت علی(ع) عمل کند، حتی اگر او را بدون لقب خطاب کند، محترم است.» استفتائات جدید، ج ۱، ص ۵۴)
– آیت‌الله خامنه‌ای نیز تأکید کرده‌اند: «تقلید از سیره عملی اهل بیت(ع) مهم‌تر از تکرار القاب است.» (بیانات ۱۴۰۱/۰۷/۱۲)
آیا این ریاکاری دینی نیست؟!
قرآن می‌فرماید:
«أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنسَوْنَ أَنفُسَکُمْ» (بقره:۴۴)؛ آیا مردم را به نیکی فرامی‌خوانید، اما خود را فراموش می‌کنید؟
این متن با استناد به قرآن کریم، نهج‌البلاغه، روایات شیعه و سنی، و فتاوای مراجع تقلید، هرگونه شبهه دربارهٔ استفاده از نام سادهٔ «علی» را بی‌پاسخ می‌گذارد.
آیا انتقاد از «علی» بدون «حضرت»، پوششی برای ناتوانی در ارائهٔ طرحهای رقیب است؟
چرا این منتقدان، به جای بازی با الفاظ، پاسخ نمیدهند که:
– چرا پروژهٔ تونل دیل پس از رد اعتبارنامهٔ تاجگردون متوقف شد؟
– چرا بودجهٔ آبرسانی کشاورزی در مجلس کاهش یافت؟
– چرا استان یک سوم نفت ایران، هنوز با محرومیت دست وپنجه نرم می کند
«این جنجال سازیها، نقشهٔ کهنهٔ سیاستمداران بی عمل است. وقتی نمی توانند گردش کار توسعه را متوقف کنند، به جنگ واژه ها پناه می برند!»
«احترام به ائمه در پیروی از عدالتشان است، نه الفاظ.
اگر تاجگردون به عدالت علوی عمل میکند، همین کافی است.»
مخالفان گویا فراموش کرده اند که امام علی(ع) خود قربانی سیاست بازیهای بنی امیه شد؛ امروز هم توسعه گرانی مانند تاجگردون، قربانی جنجالهای بی محتوا میشوند.
جملهٔ پایانی:
«اگر حذف «حضرت» از علی(ع) برایتان مهم است، لااقل جواب دهید: چرا توسعه یافتگی گچساران وباست واستان کهگیلویه وبویراحمد برایتان مهم نیست؟!»
