به گزارش فانوس زاگرس ، فریدون داوری نویسنده، پژوهشگر و شاعر حماسی و آیینی استان به دلیل مشکلات گوارشی و شدت بیماری در بیمارستان شیراز بستری و پس از تحمل یک دوره بیماری شب گذشته درگذشت.
فریدون داوری از شاعران پیشکسوت در استان کهگیلویه وبویراحمد است که سروده‌های حماسی و آیینی وی همراه با نوای موسیقی محلی زمزمه گوش و دل هم استانی‌ها و لرتباران است و مردم این دیار نیز با خاطرات و شعر‌های این شاعر نام آشنا زندگی می‌کنند.
داوری ورود به عالم شعر و شاعری را از همان دوران نوجوانی و جوانی و با آن طبع شاعرانه و شیرین سخنی آغاز کرد و امروز به یکی زا اسطوره‌ها در عرصه هنر و ادبیات و شعر آیینی در میان دوستداران و اصحاب فرهنگ و هنر شناخته می‌شود.
کسب رتبه نخست کنکور تربیت معلم، کسب رتبه ۲ در کنکور سراسری و ورود به دانشگاه شیراز در فارغ التحصیلی جز ۲۰ نفر اول بخش ارشد در دانشگاه آزاد نجف آباد از جمله سوابق تحصیلی داوری است.
او در سال ۱۳۶۶ به دانشگاه شیراز راه یافت و در رشته زبان وادبیات فارسی، چون دوره تربیت معلمی خود با رتبه ممتاز و نخبه فارغ التحصیل وکارشناس شد.
پس از تحصیل در سمت‌های امور تربیتی آموزش و پرورش دهدشت، مسئول، موزش دانشگاه پیام نور، رئیس اداره ارشاد اسلامی گچساران، معاونت اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی استان کار کرد.
داوری در قالب‌های کلاسیک غزل مثنوی وقصیده و دو بیتی می‌سراید ولی شاهکارش را در غزل‌های ایلیش نمایانده است. اشعار محلی را در دو قالب غزل ومثنوی سروده و زیبایی سخن او همراه با سادگیش باعث دلنشینی شعرش شده به گونه‌ای که در حا فظه ایلی و فر هنگی استان از او چهره‌ای ماند گار ساخته است.
به طور نسبی او ۱۰ هزار بیت شعر دارد شعر را در بویراحمد همزاد جامعه عشیره‌ای می‌داند. شاعران معاصر، پروین اعتصامی، شهریار و سهراب سپهری از شاعران مورد علاقه فریدون داوری هستند.
نمود‌های شعری را سمبل‌های اسطوره‌ای، شاهنا مه‌ای، منظو مه‌های بزمی، سترگ کوه دنا و تصاویر ایلی، چون کوچ، تفنگ، اسب و عاطفه تشکیل می‌دهد.
او جز نخستین افرادی بود که در حوزه ادبیات دفاع مقدس استان به قلم زد. سروده‌های «مو بچه عشایرم برنو وکولم» و سرود معروف حماسی استانی «ما کیستیم» از جمله سرود‌های محلی ایشان است.
اشعار این شاعر کهگیلویه و بویراحمد از سوی خوانندگان لر زبان کهگیلویه و بویراحمد (کورش رضوانی، کورش اسدپور و سایر هنرمندان) مورد استفاده قرار گرفته است.
آثار؛
صدای سخن عشق {فر هنگ نامه مو ضو عی وصایای شهدای فرهنگی ودانش اموزان استان در ۴جلد}، جا ویدا نه‌های عشق، ایل احساس، تصحیح دیوان شعر ابراهیم ملتجی نسخه فعلی منحصر به فرد داوران محمد علی شاه قاجار، تاریخ شعر استان از اغاز تا امروز{از ۲۵۰قمری تا امروز}، اشعار تنظیم شده از قصه‌های عا میانه با آوا‌ها و نوا‌های تنظیم شده است.
طرح بررسی فر هنگ جامع استان شامل موسیقی، نمایش، ادبیات هنر‌های دستی وهنر‌های نمایشی، هشت سال عضو شورای فرهنگی عمومی استان، ۹ سال رئیس انجمن شعر وادب دنای استان، دو دوره دو ساله رئیس انجمن نمایش گچساران، ۱۱ سال عضو شورای پژوهشی استان، یک دوره دو ساله عضو هیئت مدیره انجمن مو سیقی، ۱۳ سال مدیر عامل انجمن فرهنگ وهنر استان، تدوین نخستین کاست موسیقی استان تحت عنوان تش دل، تهیه نخستین نوار شیون افتاب مجمو عه مراثی کربلا و تهیه و تدوین ۱۸۰سرود و اهنگ‌های انقلابی در طول سه دهه‌ی انقلاب که بیشتر ان‌ها توسط اموزش وپرورش در جشنواره‌های کشور حائز رتبه شدند.
او آغازگر غزل و طنز‌های محلی استان، صاحب اَثار ایل احساس (شعر) از هر خرمن خوشه‌ای (شعر) جاودانه‌های عشق (نثر) ایل خورشید، شروه‌های اَلاله‌های سرخ، شاعر برگزیده جشنواره فجر ۱۳۸۶، کتابخوان نمونه کشوری در سال۱۳۸۷، چهار دیپلم افتخار ملی و دارای ۳۶ لوح تقدیر و هفت مقاله بر گزیده علمی وپژو هشی است.
