«قبله سیاسی و سیاست ورزی مردم اند»
علیرضا کفایی؛
یاد روزگاران و آن رشادت ها و شهادت ها؛ فقط یاد و خاطره نیست، تاریخ ایستادگی، شعور و شرف، عزت و آزادی است، تاریخی که فراسوی روزگار می نشیند و در “متن منظره روزگار” هر روز تاریخ می شود، انگیزه ماندن است و پشتوانه ای بزرگ برای افتخار کردن ملتی که نوجوان و جوانش با همه اخلاص و بی چشم داشتی؛ رزمی مقدس برای دفاع از میهن و مردم، پیش گرفتند، جان دادند و ایستادند تا آسودگی و امنیت و رفاه و آسایش و آزادیخواهی را برای آیندگان به ارمغان گذارند.
چه سخت و دردناک است که امروز را با این چهره پر از غم و رنج مردم به تماشا نشسته ایم، می دانیم و می دانند کجای کار را خطا کرده اند، فرصت طلبان و منفعت طلبان، کاسبان و دلالان مدیر شدند، سپاهی دیروز، بسیجی دیروز در غوغای سیاست زدگی و توهمات و خرافات و انحراف و اندیشه نامیمونِ حذف؛ حذف شدند؛ تیول داران و متمولان چیره گشتند و هنوز هم لولنگهشان آب بر می دارد.
دیگر حکایت آزادی و آزادیخواهی نیست؛ جیب است و خرافه و توهم، حسادت و کینه و تبعیض است، قصه “زر و زور و تزویر” است.
بی شک مسیر اشتباه و خطا طی شده؛ نیاز به اتحاد و آشتی داریم، از خشونت و دریدن باید دست کشید؛ “وفاق” معنایش همین است؛ آشتی ملی و باهم بودن با همه اختلاف ها، تحمل و مدارا، صبوری و شکوری، احترام دیگران را داشتن، انسان بودن و سینه ها از کینه ها زدودن.
آزادی خواهان و دموکراسی طلبان و همه آنان که ادعا دارند به دیگران می اندیشند می بایست از آشتی ملی و بلکه بین المللی سخن بگویند، نه ادعای شعور کنند و در عین حال با تنگ چشمی و از روی بغض در مانداب درمانده و به لجن و ابتذال قهر و خط و نشان کشیدن گرفتار آیند.
گاهی لازم است و نشانه آدمیت که باید فرمان ایست به خود دهند، طاعت و اطاعت فقط به پیشگاه خدا برند و از عادت زبان و بیان هرزه دست کشند، مطلب های ناصواب سپرده به ذهن و گرفته به عادت را زیر و رویی کنند.
می شود دنیایی دیگر ساخت اگر همه دست از اختلاف بردارند و با هم باشند، می شود جان داد برای میهن و مردم تا آسودگی و عشق و انسانیت و مهربانی زنده بماند، اصل و اساس مردم و فردای بهتر است…. قبله سیاسی و سیاست ورزی مردم اند
@kafaeealirezaa
