یعقوب درویشیان در یادداشتی خطاب به نماینده کهگیلویه بزرگ نوشت:
محضر نماینده ی محترم مردمِ شریف کهگیلویه ی بزرگ، حاج آقا سید محمد موحد دامه غزه
به پاسداشتِ عشق، جان، مال و خون‌بهای مردم شرافتمند، محروم و قربانیِ کهگیلویه ی بزرگ.
جناب حاج آقای موحد، از آنجا که چند صباحی در محضرشریفتان حضور داشته ام و علیرغم برخی سیاه نمایی ها و شانتاژهای رسانه ای ، از شدت و حدّتِ پیگیری‌های حضرتعالی جهت بهبودِ رفاه و استانداردهای مردم در حوزه ی انتخابیه ی شما ، توسط شما ، آگاهم ، لازم دانستم تا نکاتی را پیرامون احوالات این روزهای پر از حادثه و مرگ خدمتتان معروض بدارم:
در جغرافیای سرزمینمان کهگیلویه، مرگ های ناشی از تصادفات جاده ای همانند نفرینی سیاه، روستا به روستا و ایل به ایل سر می کشد و عشق و جان و مال این مردمانِ نجیب را آتش می کشد، به یغما میبرد و به خاک میسپارد.
در کمتر از ۹۶ ساعت شاهد حوادثی تلخ، جانکاه و اندوهگین بوده ایم که دیگر نه تنها گریه تسکینمان میدهد و سوگواری پناه مان میشود.
فارغ از جنبه ی ایدئولوژیک و عرفانی مرگ ، اما اینگونه مردن ها در شأن مردمان این دیار نیست. شایسته نیست تصادفاتی مرگبار که ناشی از عدم بلوغ مدیریتی برخی مدیران و ترک فعل مشهود پیمانکاران، عدم وجود راه های مواصلاتی مناسب و یا عدم وجود خط کشی و نصب علائم راهنمایی و رانندگی و عدم حضور و نظارت پلیس راهور در ساعات پِیک و یا سایر سخت ابزارها ، این هر روز ایلی به عزا بنشیند.
در شامگاه ۳۰ تیرماه در تصادفی غیرقابل توصیف در ابتدای طرحی که سالهاست توسط پیمانکار به دلایلی ناتمام مانده و این طرح ۳۰۰ متری نماد ناکارآمدی مدیران راه و راهداری شده است، شاهد سوختن انسانهایی بودیم که تنها می توان پرسید: *«بأی ذنب القتلت»*.
اکنون در حوزه ی راه و راهداری و جبران خسارت های آتی و ماضی، همان گونه که نسبت به حادثه ی روز سیزدهم فروردین سال جاری در تنگ پیرزال هشدار دادیم، انتظار میرود هیئتی از کارشناسان زبده و حقوقدان مستقل و مدعی العموم و شخص حضرتعالی به این موضوع ورود کنید و عشق و جان و مال آیندگان را نجات بدهید.
جناب حاج آقا موحد، ابتدا دلایل ترک فعل پیمانکار و پیمانکاران را جویا شوید و سپس با آسیب شناسی کم کاری مدیران مربوطه، پاسخگوی احساس و مطالبات مردم شریف کهگیلویه باشید.
طرحی که در سال ۹۸ با انفجارهای بسیار ، در رسانه ها هیاهو می کرد، اکنون با عدم لیاقت متولیان ودر ادامه با مسکوت و مسکون ماندن و گرفتن جان و مال مردم، آیینه ی دق شده است.
دیگر از شنیدن سوختن و جان دادن خواهران و برادرانم در جاده های چرام و کهگیلویه ی بزرگ به انجماد احساسی رسیده ایم. چشمه ی اشکمان خشکیده است و شاید نفر بعدی که در جاده های این سرزمین به مرگ سلام می کند من یا شما باشیم.
نمی دانم تا چه حد *نوید علیزاده* را می شناسید اما یقین دارم بارها و به تناوب ؛ بارهای بسیار، برای همین مدیران نالایق ادارات مربوطه که بنده از این به بعد به نامِ سازمانهای آدمکشی از آنان نام میبرم، میوه و صیفی جات در ترازویش گذاشت تا محافل آنان با کرامت بیشتری برگزار شود. مدیران ناکارآمدی که مسبب قتل خواهران و برادران مان می شوند..
یعقوب درویشیان .. نازمکان
