ذخیره طلائی یا الماس پنهان؟/ضرورت انتخاب حاج رحیمی چیست؟

اخبار انتخابات میان دوره ای/ذخیره طلائی یا الماس پنهان؟
ضرورت انتخاب حاج رحیمی چیست؟

سید ابراهیم یزدان خواه

برای رسیدن به جواب این سوال لازم است گریزی به پیشنه رحیمی بزنیم.جایی که در اولین دور انتخابات شورای شهر و روستا در سال ۱۳۷۷ از میان ۱۳۸ کاندیدای قوم لر در مقابل اعتلاف قوم قشقایی(با این توضیح که نگارنده مرزبندی های قومیتی را قبول ندارد) رحیمی با وجود امتناء حاج بهرام تاجگردون از قرار دادن نامش در لیست معرفی شدهٔ لیدر وقت جناح موسم به چپگرایان به بهانه اقتضای سنی و جوان بودن رحیمی،ایشان با کسب اجازه از بهرام تاجگردون در صحنه انتخابات باقیمانده و اتفاقاً به تنهایی دوبرابر مجموع آراء لیست ارائه شده ۷ نفره بهرام تاجگردون رای می آورد.

انتخاباتی که در آن رحیمی تنها کسی بود که نطق انتخاباتی عمومی انجام داد.

اما این فقط شروع کار رحیمی جوان بود.
او در انتخابات میان دوره ای مجلس ششم در کنار دو‌ کاندیدای دیگر اصلاح طلبان در حالی که به توافق با رحیمی پشت پا زدند و علیرغم قول و قرار های فی مابین در صحنه ماندند تا رحیمی با اختلاف بسیار ناچیز و اندک رقابت را به مرحوم نبی زاده از جریان موسوم به اصولگرایی واگذار کند.

اما اوج هنر نمایی رحیمی در سمت فرمانداری بود.جایی که فضای فرماندار دولت بودن نه فرماندار مردم بودن حاکم بود.

رحیمی با جدیت و‌ کوشش فراوان و گذاشتن جلسات حضوری مردم با فرماندار به کلی نگرش مردم به فرماندار و فرمانداری را تغییر داد.

فرمانداری که قبل از تمام کارکنان خود در دفترش حاضر بود.سرکشی های مداوم و بی تشریفات از اماکن و اصناف و طرح های نیمه تمام و در حال اجراء باعث شده بود که خیال نماینده وقت گچساران در مجلس شورای اسلامی از مدیریت توانمند رحیمی در شهر راحت باشد.

اما سرانجام سرنوشت گچساران و باشت در انتخابات مجلس یازدهم با رد غیرقانونی اعتبار غلامرضا تاجگردون،رحیمی بر حسب احساس تکلیف به صحنه انتخابات ورود کرده است.

جایی که بدون شک زمانش رسیده است که مردم گچساران و‌باشت اینبار با انتخاب او وکیلی قوی و‌ گنجینهٔ سیاسی با پیشینه ای را برای خود برگزینند.