شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد؟؟!!

جمال مظفری

شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد
مجلس رای به اعتبارنامه
داد
نداد
” تمام و آنچه حجت بود ادا شد . مردم خونسردی خود را حفظ کنند . “
چهارشنبه ۱۸ تیر ۹۹ متنی کوتاه خبر از درد بزرگی می داد . درد نادیده انگاشتن رای حداکثری مردم به مرد محبوبشان و بنده بر آن شدم تا تاثر قلبی خود را در قالب جملاتی کوتاه به سمع و نظر گرامی تان برسانم.
غلام شهر و دیارم ؛ نیک می دانم که تو بغض فروخورده این دیاری که از پس سال ها دروغ و دغل حاملان کذایی رسالت راستی – همان موسپیدان به خضاب نشسته ای که با رنگ نیرنگ گرد تهمتشان نه بر صورت تو که بر تن نحیف و رنجور این دیار تا همیشه هویدا خواهد بود – فریادی شده ای تا رسالتی را که در برهوت عاطفه و احساس مدعیان دروغین صداقت و راستی به کویری بدل شده بود را با کد یمین و عرق جبین آبیاری کرده و نهال نوپای امید و اندیشه و صداقت را در دل تک تک شهروندان این دیار بکاری . آری حجت بر تو تمام است و آیندگان دلیلی برای سرزنشت نخواهند داشت چون می دانند تا پای آبرو برای سربلندی این سرزمین جنگیده ای و من نیک می دانم که آن ها که با بی دقتی و شاید غرض ورزی به باران بد و بیراه می گویند به زنبوری می مانند که در پیراهنی راه گم کرده و به هیچ انقلابی هم راه پیدا نمی کنند و تو آخرین حرف هایت را با زخم های دهان دریده از تیغ حسد و کینه بر پهن دشت سینه کوهپایه نشینان خامی خواهی زد و دعوتت به آرامش در هنگام ترک بهارستان بهترین دلیل بر این مدعاست.
بزرگ مردا ؛ پر واضح است که طبری های تبر به دست ، شمشیرهای زهرآگین زبانشان نه بر مصلحت ،شرع و عرف که بر اساس اغراض شخصی و سیاسی از نیام بیرون می آید و چه منصورها که در این برهوت بی عدالتی بر دار خواهند شد . همان ها که باد می کارند و طوفان درو می کنند ؛ زلف نهال های امید و آرزوی مردمی را که با سرپنجه های درایت و تدبیر غرس شده بود را به دست تطاول باد نفرت و حسادت پریشان نموده و هر لحظه آرزوی مردن و بر دار کردن چراغی را دارند که بهترین بهانه برای شب های تاریکی است که سوغات مدیریت های قبلی خود و اسلافشان بوده است . کرم های شب تابی که علم خورشید به دست گرفته بودند حالا به میدان بیایند و حقوق این مردم را از گرگان سیاسی بهارستان بگیرند و حالا آن ها امیر کبیر این سرزمین باشند ؛ اما افسوس که در انتهای هر قصه این امیران واقعی قلوب مردمند که در چاه های حماقت فین سر بر بالین عزت می نهند .
دلت قرص که در دادگاه عدل قلوب مردم قدرشناس این دیار تو عاری از هر خس و خاشاکی . سر بلند و با سینه ای ستبر ، قامت راست کن و در سنگری دیگر میرشکار سرزمینت باش .